สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากร มีพระราชโองการตรัสว่า สาธุ ภนฺเต ข้าแต่พระ
ผู้เป็นเจ้า สมฺปฏิจฺฉามิ โยมจะรับคำของพระเป็นเจ้าไว้ พระโพธิสัตว์เจ้าของเรานี้ พระองค์
กระทำทุกรกิริยาเพื่อว่าจะให้พระบารมีแก่กล้าอย่างนั้นหรือ โยมพึ่งจะมนสิการเข้าใจใน
กาลบัดนี้
ทุกกรการิกปัญหา คำรบ 6 จบเพียงนี้

กุสลากุสลานัง พลวาพลวปัญหา ที่ 7

สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่
พระนาคเสนผู้ปรีชา กุศลนี้จะกล้าหรือว่าอกุศลจะกล้า อันว่ากุศลกรรมแลอกุศลกรรมนี้ข้าง
ไหนจะมีกำลังมากกว่ากัน พระผู้เป็นเจ้า
พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภาร กุสลํ
อันว่ากุศล อธิมตฺตํ พลวตรํ มีกำลังกล้ากว่าอกุศล ขอถวายพระพร
สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี จึงมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้า
แต่พระนาคเสนผู้ปรีชา พระผู้เป็นเจ้าว่านี้ น สทฺทหามิ โยมไม่เชื่อเลย อะไรจะว่ากุศลกล้ามี
กำลังยิ่งกว่าอกุศลนั้น ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชา มนุษย์ในโลกนี้กระทำ
ปาณาติบาต อทินนาทาน กาเมสุมิจฉาจาร มุสาวาท และฆ่าชาวบ้าน ฆ่าคนเดินหนทางและ
ลวงเขา เอาเขาไม่ฆ่าเสียนั้นก็ดี สพฺเพ มนุสฺสา อันว่ามนุษย์ที่กระทำอกุศลกรรมทั้งปวงนี้ย่อม
มีโทษต่าง ๆ เป็นต้นว่าต้องตัดตีนสินมือ ตัดศีรษะเสียบไว้ตามโทษใหญ่และโทษน้อย แม้ว่า
กระทำอกุศลในกลางวันได้ผลในกลางราตรี ถ้ากระทำในราตรีได้ผลในกลางวัน ที่ได้ผลในวันที่
ทำคืนที่ทำนั้นก็มี บางทีได้ผลในสองวัน บางทีได้ผลในสามวัน นี่แหละมนุษย์ซึ่งกระทำอกุศลธรรม
นั้นย่อมได้ผลเป็นทิฏฐธรรมเวทนียกรรมได้ผลประจักษ์เช่นนี้ ฝ่ายมนุษย์ซึ่งกระทำกุศลนั้น บาง
พวกได้ให้ทายถวายบริขารแก่ภิกษุรูป 1 บ้าง 2 รูปบ้าง 3 รูปบ้าง 4 รูปบ้าง 5 รูปบ้าง
100 รูปบ้าง 1,000 รูปบ้าง 100,000 รูปบ้าง บางพวกก็รักษาศีล 5 ศีล 10 เป็น
นิตยศีล บางพวกก็รักษาอุโบสถศีล มนุษย์เหล่านั้นที่ได้ผลเป็นทิฏฐธรรมเวทนีย์ในปัจจุบันเห็น
ทันตาประจักษ์แจ้งในชาตินี้มีอยู่หรือ พระผู้เป็นเจ้า